12-09-2014

Al enige jaren had ik de wens om een kat als huisdier te hebben. Helaas was de zoon van mijn partner allergisch voor alles wat maar harig was, desondanks was hij gek op deze pluizige beesten. Kortom, zolang hij bij ons woonde was het geen optie om een kat te nemen. Onze plannen om de wereld te gaan verkennen per boot kregen steeds meer vorm en het leek me zo leuk om een kat aan boord te hebben. Toen was daar het moment dat zoonlief aankondigde op zichzelf te willen gaan wonen.

Dit was voor mij het teken om meteen op internet te gaan rond snuffelen naar wat voor soort kat ik dan wel zou willen hebben. Ik kwam de meeste exotische exemplaren tegen met de daarbij behorende nogal hoge prijskaartjes. Waarom niet een ‘gewone’ kat, zei mijn partner? Natuurlijk was dit ook een optie om te proberen. Zo zag ik, nog voordat zoonlief goed en wel het huis uit was, een advertentie van 3 boerderij kittens. Onze voorkeur ging uit naar een poes en die zat er bij. Toen ik de foto’s zag was ik op slag verliefd op één van de kittens. Het kon geen kwaad om even te gaan kijken en een afspraak was gauw gemaakt. Op de boerderij liepen nog maar twee kittens rond, de derde (waar ik helemaal verliefd op was) was al weg. Ze waren nog zo jong en klein, veel te klein om het nest al te verlaten. Normaal gesproken krijg je, kittens pas na 16 weken oud mee, maar deze boer wilde duidelijk van ze af. Eén van de kittens zag er erg slecht uit, die zou het volgens ons niet lang maken. Maar de andere was heel ondernemend en we zagen direct dat dit een poesje met karakter was. We hadden beiden zoiets van die wordt het! De boer zei ons dat we haar wel meteen mee moesten nemen, anders verkocht hij haar aan een ander. Daar hadden we niet op gerekend. Het was vrijdagavond en we hadden nog helemaal niets in huis voor een kat. We wisselden een blik en hakten meteen de knoop door, we doen het! Voor € 25,00 konden we onze kitten meenemen naar huis. Daar zat ik dan, in de auto met op schoot een kartonnen met onze nieuwe aanwinst er in. Als een gek reden we door naar de dierenwinkel, die nog maar 30 min open zou zijn en kochten de benodigde kattenspullen.

Zoonlief zat niets vermoedend op de bank en was uitermate verbaasd toen we thuiskwamen met een kitten en alle aangekochte spullen. De woonkamer stond meteen vol met een kattenbak, mand, drink- en eet bakjes, kattenbak grid, voer en uiteraard de nodige speeltjes. Ondanks zijn allergie was ook hij meteen verkocht bij het zien van deze kleine kitten. De kitten was eigenlijk veel te vroeg bij de moeder weggehaald en daardoor was de behoefte aan moederwarmte nog erg groot. Zodra ze bij op je schoot zat klom ze helemaal naar boven toe om vervolgens met haar kleine pootjes te gaan klauwen op zoek naar ‘moedermelk’. Zachte piepgeluidjes bracht ze voort, zo lief om te horen. Die zelfde avond sliep ze zacht spinnend in haar nieuw mandje op onze slaapkamer. We hadden een huisdier en waren helemaal verliefd op haar!

De volgende dagen waren druk bezig om een passende naam te vinden en kozen uiteindelijk voor de naam ‘Kitty’.